හොඳටම කෙට්ටු වෙලා ගණදෙවි රූපේ? Measure twice, cut once! (1)

දරුවන්ට මොනවගේ අංශයකින් ද ඉගෙන ගන්න ඕනේ කියා මග පෙන්වීමක් කරන්න පුළුවන් වුනත්, බලෙන් යමක් ඉගෙන ගන්න කියා කියන්න  බැහැ. අපේ අම්මල තාත්තලත් ඒ වගේ ලොකු බලපෑමක් කළෙත්  නැහැ.

සමහර පිරිස් ලියන විට මා දැකල තියනවා අමු බොරු. නිකම් මෝඩ ආතල් කඩන්න හොඳ නැති නිසා මා නම් ඕවා හරි ගස්සන්න යන්නේ නැහැ. ඕස්ට්‍රේලියාවේ මහාචාර්ය කෙනෙකුගේ පඩිය ඩොලර් තිස් දාහයි කියල ලියපු දෙයක් මට මතකයි. ඕස්ට්‍රේලියාවේ දී පඩිය ගැන හිතලා තෘතීය අධ්‍යාපනය කරනවා නම් තෝරා ගන්න හොඳම අංශය තමා දන්ත වෛද්‍ය විද්‍යාව. මොකද  උපාධියක් නිම කරපු කෙනෙකුට දැනට ලැබෙන ඉහලම ආරම්භක සාමාන්‍ය වැටුප ලැබෙන්නේ දන්ත වෛද්‍ය වරුන්ට. හැමෝටම දත් දොස්තරලා වෙන්න පුලුවනිද? බැරි වුනත්, අර මහාචාර්ය කතාව වගේ ඉගෙනීම කිසිම වැඩකට නැති දෙයක් කියලා පාච්චල් කරන්න පුළුවන් කියල මා නම් කොහොමටවත් හිතන්නේ නැහැ.

ඕස්ට්‍රේලියානු ආණ්ඩුව 2011/12 වසර වලදී ඇස්තමේන්තුවලට අනුව ඩොලර් බිලියන 9.4 ක් විද්‍යාත්මක පර්යේෂණ හා සොයා ගැනීම් සඳහා ආයෝජනය කර තියනවා. මෙහෙම වෙන් කරපු මුදල් වලින් අප වගේ සාමාන්‍ය ජනතාවත්, පොදුවේ ආර්ථිකයත් අර මෙහෙන් ගලවාගෙන යන්න හදන “ෆෝර්ඩ්” වගේ සමාගමුත් ප්‍රතිලාභ ලැබුවා. 

වසර 2011 දී ඕස්ට්‍රේලියානු පර්යේෂකයන් විසින් ලෝකයේ විද්‍යාත්මක ප්‍රකාශන වලින් 3% කට දායක වී තිබෙනවා. ඕස්ට්‍රේලියාවේ ජනගහනය ලෝකයේ ජනගහනයෙන් 0.3% පමණයි. ඒ කියන්නේ ඒකපුද්ගල දායකත්වය වශයෙන් අර ප්‍රකාශන ගණන ලෝකයෙන්ම ඉතා ඉහල අගයක්. 

ඊයේ අප යම් වැඩකට අප කතා කළ සුද්දගේ රැකියාව අලෙවියට සම්බන්ද එකක්.  නමුත් ඔහුගේ වෙනසක් මා දැක්කා. කතා කරන විලාශය පමණක් නොවේ, කතා කරන දේවලුත්. අන්තිමට මා ඔහුගේ පරණ විස්තර අහපුවාම ඔහු කලින් ගුරුවරයෙකු බව දැන ගත්තා. ඔහු පාසැල් කාලයේ දක්ෂ පාපන්දු ක්‍රීඩකයෙක්. තාත්තට ඕනේ වෙලා තියෙන්නේ ඔහුව වෘත්තීය පාපන්දු ක්‍රීඩකයෙක් කිරීමට. හැට ගණන් වල “ෆුට් බෝල්” ගහලා එතරම් සල්ලි නොලැබෙන නිසා ඔහු ගුරු වෘර්තියට අදාළ සරසවි උපාධියක් නිම කර තියෙන්නේ තාත්තගේ විරෝධය මැද්දේ.

හැබැයි පාස් අවුට් වෙලා වසර පහක් ගුරු වෘර්තිය කරගෙන ඉන්න කොට එයින් ඉවත්වී, වඩාත් මුදල් ලැබෙන අද කරන රැකියාවට ඇවිත්. ඔහු කියන්න කලින් මා ඔහුගේ වෙනසක් දැක්කා. මේ කතාව ඔහු කියපුවහම මා සිතපු දේ හරි යයි සිතුනා. ඒ වගේම අපට ඔහුගේ කතාව නිසා “informed decision”  එකක් ගන්න වෙන කෙනෙකුගෙන් නොලැබෙන අන්දමේ විස්තර ටිකක් ලැබුනා.

රස්සාවත් පඩියත් වැදගත් තමා. හැබැයි කලින් සටහනේ විදිහට ගං කබර ජිවිත ගත කරන්න බලාපොරොත්තු වෙනවා නම් ඔය මොනම ඉගෙනිමකින් වත් ඇති වැඩක් නැහැ. සමහරුන්  ජිවිත කාලෙම පාසලේ හිර වෙලා. තවත් සමහරුන් අවස්තාව ලැබිලත් ඉගෙන නොගෙන, පසු කාලෙක ඇරියස් ගන්න හොයනවා. අර සීගිරි යන්න බැරි වුනා වගේ. හැබැයි අප ඊයේ කතාකරපු මනුස්සයගෙන් වගේ, ඔබ උගත් දේ වෙන යමක නිරත වුනත් ඔබෙන් දැක ගන්න ලැබෙන්න ඕනේ. ඒ කියන්නේ පතෝල හොද්දක් වැනි දෙයක් හදන විටදී පවා.

අනික ඉගෙනීම කියන දේ සහතික පමණක් නොවේ. එය එදිනෙදා ජීවිතයේදී පෙන්නුම් වෙන්නේ නැත්නම් එයින් වැඩක් නැහැ. විශ්වයේ සම්භවය ගැන පර්යේෂණ කරලා, ගෙදර ඇවිත් සහකාරිය හා කරුවා සමග ගුටිකෙල ගනිමින් ජිවත් වන කෙනෙකුගෙන් වැඩක් තියනවාද? ඒ වගේම තමන්ගේ  “ෆුල් පැකේජ්” එක තමා වඩාත් වැදගත්. සමාජ වාදය ගැන විශ්වාස කරන කෙනෙක්, එය හරියටම විප්ලවයෙන් පසුව එක පාරටම පහල වෙන දෙයක් ලෙස හිතාගෙන වැඩ කරනවා (ගොඩක් වෙලාවට වැඩ කරන්නේ නැහැ). 

මේ වගේ සම්භාව්‍ය බුද්ධිමතුන්  හා සමාජයේ කැපී පෙනෙන සමහරුන්ගේ ජිවිත වල එවැනි “ඉගෙනීම්” දකින්න නැත්තේ ඇයි කියන ප්‍රශ්නය මට කලකට ඉහතදී තිබුනා. ඒ එවැනි පිරිස් වැඩිපුර දැකපු නිසා. හැබැයි පසුකාලයේ මට එසේ නොවන මිනිසුන් මුණ ගැහුන නිසා මාත් ගොඩක් ඉගෙන ගත්තා. අප උත්සහ කරන්න ඕනේ තියන ඉගෙනීමත් එක්ක දෙපිටකාට්ටු බව නැති කර ගැනීම මිසක්, තව දුරටත් සහතික එකතු කර ගනිමින් දෙපිටකාට්ටු  බව තවත් වැඩිකර ගැන්ම නොවේ කියල මා  ඔය නිකම් ඉන්න වෙලාවට හිතන දෙයක්.