සමාජයේ කෙරෙන නැතිනම් සමහරුන් විසින් දියත් කෙරෙන සමහර ප්‍රයත්න වල, ප්‍රතිඵල බලන්නට අප ගොඩක් දෙනෙකු ජිවත් වෙන එකකවත් නැහැ. නමුත් තවත් දේවල් වලට එහෙම ලොකු කාලයක් යන්නේ නැති වග මා පසුගිය අප්‍රේල් මස ලියපු මේ සටහනේ ලියුවා. විශාල පිරිසක් හුරේ දමන, මේ වගේ මහා සමාජයට බලපාන තීරණ වලට අකමැති පිරිසට කාලකන්ණි හැඟීම් ඇති වුවත්, මේවා නරකම දේවල් නොවේ.
නියපොත්තෙන් කඩාංන්ට හැකි කළ සද්ද නැතිව හිඳ, පොරොවෙන් කපාන්ට ලොකු වුන පසු කෑ කොස්සන් ගසා වැඩකුත් නැහැ. කපා දමන එක හොඳක් කරන්නෙත් නැහැ. ලොකුවෙලා ඉබේම කඩා වැටෙන්නට දෙන එක දීර්ග කාලීනව වඩා යහපතක් කරනවා.
සමාජයේ බහුතර පිරිසක් අදහන මතවාදයක් ප්‍රයෝගිකව ක්‍රියාත්මක කර හොස්ස බිම ඇන ගත්ත පසු, එයින් ඉදිරියට යන්නේ කොහොමද කියන එක කල්පනා කරන්න පසුබිම සැකසෙනවා. නැත්නම් මෙවැනි මතවාද සමාජයේ තොරොම්බල් වෙමින් දිගටම පවතීවි. එවැනි දේවල්, එනම් නිසරු මතවාද දිගින් දිගටම තොරොම්බල් වීම සමාජ ප්‍රගමණයට මහා බාදවක්.
සමාජ, දේශපාලන හා ආර්ථික අර්බුද කාල වල කල්ල මරේ කට්ටියක් නිතරම ඉන්නවා. එයිනුත් ඔය විශ්ලේෂකයින් කියන කාණ්ඩය මේ කාලෙට, වී ඉසින්න මඩ කර තියන කුඹුරක, තැන තැන උඩ පනිමින් ඉන්න දණ්ඩි, මඩකරි අල්ලන්න වතුරට බහින කොක්කු වගේ, තමන්ගේ කාර්යයට අවතීර්ණ වෙන්නේ. මෙවැනි අර්බුද කාල වල දී සාමාන්‍ය ජනයාට තියන පීඩනය හා ආර්ථික ප්‍රශ්න නිසා, සාමාන්‍ය විනොදශීලි ක්‍රියා වල නිරත වෙන්න අවස්තාවක් ලැබෙන්නේ නැහැ. මොකද ඒවාට වියදම් කරන්නට බැහැ. විනෝද ක්‍රියා වන්නේ සමාජයේ ප්‍රශ්න ගැනම සිතීම තමා.
ඉස්සර වගේ නොවේ, විශ්ලේෂකයින්ට අද ස්වයං රැකියා අවස්ථා තියනවා. සමාජ ජාල , දේශනා විශ්ලේෂණ වලට කදිම අට්ටාලයක්. මුලින්ම බහින කොක්කුන්ට වාසි තිබුණත්, පහුවෙන කට්ටියට එතරම් වාසි වන එකක් නැහැ. මොකද මේවයින් විනෝදය ලබන එකත් වැඩිකල් යන්නට පෙර එපා වෙන නිසා.
ඒ අතර අපගේ සංක්‍රමණිකයන් ද නිකම් ඉන්නේ නැහැ. ඔවුනුත් නිර්මාණශීලි කට්ටියනේ. ඒ නිසා දැන් අන්තර්ජාලයේ සංක්‍රමණික ජීවිත ඇස්පනාපිට දැක ගන්නට ඕනිම කෙනෙකුට පුළුවන්. අපේ ආදරබර කුස්සිය, … බර කකුස්සිය, සෙනෙහසේ නවාතැන, අපේ පුංචි පවුලේ විස්තර, අපේ දුප්පත් ගෙදර, අප කඩේ යන්නේ කොහොමද යනාදී වශයෙන් සොඳුරු සංක්‍රමණික ජිවිත ගැන අද ලංකාවේ ජීවත් වන, එහෙත් රටින් යන්නට බලාපොරොත්තු වන සියල්ලන්ටම දැක ගන්නට වාසනාව තියනවා. මේ වෙළඳ පොළටත් කලින් එන කට්ටිය ගානක් කපා ගනීවි.
ලෝකයේ කොතැනක සිටියත්, මේ කාලය ටිකක් අර්බුද කාරී කාලයක්. කොහොම වුවත් වසරක් ගෙවී යන්නට තියෙන්නේ තව මාස දෙකක් පමණයි. මේ කාලය කියුවට, හැමදාම අර්බුද කාරී තමා. ඉතිං වැඩිය තැවෙන එක වැඩකට නැහැ. ලබන වසර හොඳ වෙන බව සිතමු.
raigamahandiya 