අද කලින් ගෙදර එනකොට මහ වැස්ස. කාලෙකට පස්සේ, වැස්සේ මෙහෙම. ඈතින් පෙන කඳු වලට වැටෙන වැස්ස නිසා, ඒවා බොඳවී ගිහින්.
අනික් බොහෝ දෙනෙකු වගේ බ්ලොගය නිරන්තරව ලිවීම තව දුරටත් මට සතුටක් දන්වන්නේ නැහැ. ජිවිතයේ නොයෙක් කාල පරිච්ඡේද තියනවා. ගෙවුණු වසර දහය කියන්නේ, මට ඉතා වැදගත් කාල පරාසයක්.
පසුගිය දශක තුනක කාලයක් මා සමග නිරන්තරව රැඳුන දෙයක් ද අද මා සමග එතරම් නැහැ. ජීවිතය වෙනස් නොවනවා නම්, අප එය වෙනස් කිරීමට උත්සහ ගන්න ඕනේ. සමහරවිට, එසේ උත්සහ ගත්තත් වැඩක් නොවන්න පුළුවන්.
ඉස්සර අප කියවපු සෝවියට් සංගමයේ ඉගෙනුම ලබපු ලාංකිකයන් ගේ සමහර දෙනෙකු ගේ අදහස් ඒ පරිසරයට හරිම පක්ෂග්‍රාහී එව්වා. ශිෂ්‍යයන් වශයෙන් සමාජය ගැන, තමන් උපදුන රටේදී වුවත්, හරි අවබෝධයක් ලබන්න හැකිය කියා මා සිතන දෙයක් නොවේ.
ඒ වගේම, තමන් ජීවත් වන රටෙන්, වෙන පරිසරයකට ආවහමත් මුලදී දැනෙන උත්කර්ෂය ඇත්තටම සැබෑ එකක් නොවේ. ලෝකය ගැන සාපේක්ෂව හිතන්න බැරි නම්, අපට කිසිදා සතුටක් ලබන්න බැහැ අපගේ ජීවිත කාලය තුල.
raigamahandiya 